شبکه های سیار موردی Ad hoc network
شبکه های سیار موردی Ad hoc network ، نوع خاصی از شبکههای کامپیوتری هستند که هیچ نوع زیرساخت از قبل تعریف شدهای ندارند. در این نوع شبکهها گرهها میتوانند آزادانه به هر جهت حرکت کنند. گرچه این ویژگی بسیار مفید است و مزایای زیادی به همراه دارد ولی به دلیل متحرک بودن گرهها، مسیریابی در این نوع شبکهها، همیشه با مشکل مواجه است.
تاکنون پروتکلهای مسیریابی متعددی پیشنهاد شده ولی این پروتکلها نیز به نوبه خود معایبی دارند. اکثر پروتکلهای موجود، الگوریتمها و معیارهای سادهای را برای مسیریابی استفاده میکنند در حالیکه معیارهای با اهمیت دیگری نیز برای انتخاب بهترین مسیر وجود دارد. برای برطرف کردن این معایب پروتکلهای موجود را باید با استفاده از الگوریتمهایی بهینه نمود.
تعریف شبکه های سیار موردی Ad hoc network
یک شبکه سیار موردی Ad hoc network ، شامل مجموعهای از گرههای توزیع شده است که بدون هیچ زیرساخت یا مدیریت مرکزی، یک شبکه موقت را تشکیل میدهند. در این نوع شبکهها، هیچ زیرساختی مانند مسیریاب یا نقطه دسترسی وجود ندارد، بلکه گرهها به طور مستقیم با هم ارتباط برقرار میکنند و هر گره از طریق ارسال داده برای سایر گرهها در مسیریابی شرکت میکند.
در شبکههای سیار موردی، گرهها میتوانند هم به عنوان مسیریاب و هم به عنوان میزبان عمل کنند. چنانچه تصمیم به ارائه کلاسی و آکادمیک در این زمینه هستید پیشنهاد میکنیم فایل آماده شده موجود در مجموعه پی استور را از لینک زیر مطالعه کنید.
شبکه های بدون زیرساخت در شبکه های سیار موردی Ad hoc network
نصب و راهاندازی شبکههای بدون زیرساخت، به دلیل عدم نیاز به زیرساختار، نسبت به نصب و راهاندازی شبکههای با زیرساخت بسیار مقرون بهصرفه و سریعتر است. در شبکههای بدون زیرساخت مسیریابهای معین و ثابتی وجود ندارد. همه گرهها توانایی حرکت دارند و گرهها خود به عنوان مسیریابها عمل میکنند. حرکت گرهها در این شبکهها بصورت پویا است، به همین دلیل توپولوژی ثابت و مشخصی در این شبکهها وجود ندارد. به دلیل وجود گرههای سیار، امکان کشف مسیر برای ارسال اطلاعات تنها با وجود پروتکلهای مسیریابی ویژهی این نوع از شبکهها امکانپذیر است.
شبکه های سیار موردی Ad hoc network از نوع سیستمهای چند گامی محسوب میشوند؛ بدین معنی که برای ارسال یک بسته اطلاعاتی نیاز به مشارکت گرهها و دست به دست کردن آن بسته است. یک شبکه سیار موردی ، نوع خاصی از شبکههای بدون زیرساخت است.
به طور کلی علت رویکرد به شبکه های سیار موردی Ad hoc network را میتوان شامل موارد زیر دانست:
- سادگی گسترش
- سرعت گسترش
- عدم وابستگی به زیرساختار
- تنظیم نقاط دستیابی ثابت و اتصال ها
- تنظیم آنتن ها در موقعیتهای درست و اتصالات مستلزم هزینه زمانی و مالی است که در شرایطی مقرون به صرفه نیست.
- ایجاد نظم و ترتیب سریع
- استحکام: قابلیت پاسخگویی تحت شرایط سخت
- قابلیت انعطاف
- پشتیبانی ذاتی برای حرکت گرهها
معیارهای مسیریابی در شبکه های سیار موردی Ad hoc network
برای هر مسیر یابی در شبکه های سیار موردی Ad hoc network همواره معیارهایی وجود دارد. اکثر این معیارها با توجه به کاربرد خاص انواع شبکهها، متفاوت است. ولی به طور ایدهآل پروتکل های مسیریابی برای شبکههای سیار موردی باید دارای خصوصیات زیر باشد.
امنیت در شبکه های سیار موردی Ad hoc network
یک پروتکل مسیریابی باید امنیت را در نظر بگیرد. پروتکل های مسیریابی ارائه شده برای شبکه های سیار موردی Ad hoc network در کل فاقد امنیت هستند. واسطهای بیسیم فاقد حفاظت هستند و محیط رادیویی نسبت به حملات جعل هویت، بسیار آسیب پذیر است؛ در سطح مسیریابی نیاز به اجازه گرفتن برای ارتباط با سایر گرهها داریم.
برای جلوگیری از حملات احتمالی نیاز به رمزگذاری دادهها داریم. از اینرو برای تضمین رفتار مطلوب، پروتکل مسیریابی باید برخی از مقیاسهای امنیتی مانع را در شبکه ایجاد کند. راه حل ارائه شده برای رفع این مشکل استفاده از تصدیق هویت و رمزگذاری است که با قرار دادن کلیدهای توزیع شده در میان گرههای شبکهی موردی، قابل انجام است.
3 پاسخ
نظرات و دیدگاه های خود را برای هرچه بهتر قرار دادن مطالب با ما در میان بگذارید.