داکیومنت

افزایش طول عمر و پایداری شبکه های حس‌گر بی‌سیم یکی از مسائل مهم در ایجاد و طراحی این نوع شبکه‌ها است. خوشه‌بندی، به عنوان یکی از روش های کنترل توپولوژی برای پایداری شبکه های حس گر بی سیم می تواند مصرف انرژی را در شبکه‌های حس‌گر کاهش دهد، اما در یک خوشه مبتنی بر شبکه حسگر، سرخوشه‌ها برخی بارهای اضافی ناشی از فعالیت‌های مختلف مانند جمع‌آوری داده‌ها، تجمع داده‌ها و ارتباطات را، از داده‌های جمع شده به ایستگاه پایه حمل می‌کنند بنابراین، حفظ تعادل بار سرخوشه‌ها یک مسئله چالش‌برانگیز برای عملیات درازمدت شبکه‌های حسگر بی‌سیم است.

شبکه های سنسوری مجموعه ای از گره ها هستند که توسط حس گرهای خود مجموعه ای از ویژگی های فیزیکی محیط اطراف خود را دریافت کرده و با گره های اطراف خود و در صورت نیاز با مدیر شبکه در ارتباط دائم و در حال مبادله اطلاعات هستند. تنوع اطلاعات ذخیره شده در شبکه های سنسوری نیاز به استفاده از سیستم مدیریت بانکهای اطلاعاتی را ضروری می کند.